Gisteren en vandaag (21 en 22 maart 2024) hebben we stil gestaan bij Palmpasen. Met de groepen 1 t/m 6 zijn de Palmpasen stokken versierd en hielpen de kinderen elkaar met pinda’s aan een ketting rijgen. Dat was best lastig. Vervolgens hebben we het broodhaantje op de stok geplaatst en zijn we achter elkaar al zingend de school uit gelopen.
Op veel plaatsen in Nederland worden Palmpaasoptochten gehouden. Meestal dragen de kinderen een zelf versierde palmpaasstok vol lekkers vanuit kerk of school naar zieke of eenzame mensen/kinderen. Deze traditie is ook leerzaam, want het is best moeilijk om zoiets moois en lekkers aan een ander weg te geven.
In katholieke kerken wordt op Palmzondag het verhaal over Jezus gelezen, vanaf zijn intocht in Jeruzalem tot zijn begrafenis. Ook de palmpaasstok vertelt dit verhaal, via symbolen. Het verhaal gaat van het verdriet van het lijden en sterven tot aan de blijdschap van de verrijzenis, Pasen. De Palmpaasstok is droevig en blij tegelijk.
De kinderen geven hun Palmpasenstok aan iemand die droevig is, pijn heeft of zorgen. Daardoor brengen de iets van blijdschap naar hen toe.